Dit jaar is het niet gelukt om opnieuw tot de finale te komen van het bekertoernooi. Ook is het niet gelukt om kampioen te worden. Toch heeft het team van Lesley het niet slecht gedaan. Vorig jaar zijn ze gepromoveerd van de 2e klasse naar 1e klasse en dit jaar hebben ze toch nog een tijdje meegedaan om het kampioenschap. Op een gegeven moment zat dit er echter niet meer in, maar doordat ze wel periodekampioen zijn geworden, mogen ze nacompetitie spelen en hiermee is er nog een kans om te promoveren naar de hoofdklasse.
In de nacompetitie doen ze het goed. Na twee tegenstanders in vier wedstrijden te hebben verslagen, kunnen ze zich opmaken voor de laatste wedstrijd, waarna ze bij winst opnieuw promoveren.
Na het internationale toernooi in Wije, waar de jongens vier dagen zijn geweest, maar waar meer gefeest is dan goed gevoetbald, is het dan zover. De jongens hebben nog een week om zich klaar te maken voor de finale wedstrijd om promotie. Eigenlijk toch de derde finale op rij, al is het dit keer dan niet de beker.
Opnieuw treffen ze het team uit de Oost Groningse klei, waar ze op gespannen voet mee staan. Ze zitten dit jaar bij elkaar in de competitie en hebben een keer gewonnen en een keer verloren. Vorig jaar hebben ze dit team in de kwartfinales uit de beker gestoten. Met deze ploeg is er bijna iedere keer wel mot, vanwege het publiek en het fysiek harde spel.
De voorbereiding verloopt niet geheel vlekkeloos, of dit komt omdat ze nog niet helemaal fit zijn of dat er andere dingen spelen, dat is me niet geheel duidelijk. Het team is niet compleet, één speler is geblesseerd, een tweede is geschorst, dus ze moeten het met twee man minder doen.
Vanaf het moment dat er bekend is wie de tegenstander is, is er van beide kanten gesteggel over het veld waar gespeeld gaat worden. De Oost Groningers willen graag op gras voetballen, Lewenborg heeft de voorkeur voor kunstgras. De wedstrijd moet plaatsvinden op neutraal terrein, omdat het dit keer maar om één wedstrijd gaat en geen van de teams dan het thuisvoordeel heeft. Uiteindelijk wordt er gekozen voor een veld in Hoogezand, wel gras.
Niet al te ver weg dus en in de buurt van de club waar B1 kortgeleden nog hebben gespeeld. Dat moet dus geen probleem zijn.
In Hoogezand zelf gaat degene die voorop rijdt ineens linksaf, waar wij normaal gesproken rechtdoor zouden gaan. Nou ja, hij zal wel een snellere route weten, dus we rijden er met zijn allen achteraan. We rijden echter wel erg lang rechtdoor, zouden we niet eens naar rechts moeten?
En ja hoor, we zijn te ver gereden. Allemaal omkeren en weer een stukje terug, maar ook nu rijden we niet goed. We komen terecht in een nieuwe woonwijk. We hebben hier heel wat mooie huizen zien staan en ook best naar onze gading, maar na een aantal rondjes te hebben gereden, hebben we het hier wel gezien. Uiteindelijk komen we toch op de weg bij de andere club, waar het vlakbij moet zijn. De jongens zetten we hier alvast af, omdat er geen plek meer voor de auto’s is. De ouders rijden verder en komen er achter dat de betreffende velden toch verder weg te zijn dan ze dachten.
Uiteindelijk vinden we de club en zijn we er eerder dan de jongens, die toch wel een aardig stukje moesten lopen. Zegt het spreekwoord niet: ‘Een goed begin is het halve werk?’ Ik hoop niet dat dit in dit geval opgaat, want dan kunnen we wel eens het onderspit gaan delven. Ik hou het voor nu maar op: ‘Een slechte generale, betekent ….’ Of gaat dit spreekwoord in dit geval niet op?
Onder het genot van een lekker muziekje gaan de jongens intrainen. Ze hebben er zin in. De temperatuur begint al op te lopen, maar gelukkig staat er nog wel een windje. De voorspelling is 24-28 graden, maar gelukkig spelen ze om 11 uur Dan zal het hopelijk nog wat meevallen.
Als de jongens zich klaarmaken om van start te gaan, verplaatsen we ons snel naar de zijkant van het veld. Hier kan ik beter filmen. Op het moment dat ik mijn fototoestel gereed aan het maken ben, start de wedstrijd en nog voordat ik de camera helemaal heb geïnstalleerd valt het eerste doelpunt voor Lewenborg. Jeetje, dat gaat snel. Ook hierna ben ik nog niet helemaal klaar met de camera, probeer ook tussendoor nog even gewoon te kijken en dan ligt ook de 2e er al in. De wedstrijd is nog geen 5 minuten oud en we staan al met 2-0 voor. Dat mogen ze toch niet meer weggeven….
De eerste helft kabbelt verder, beide partijen zijn niet echt in topvorm. De warmte zal hierin ook wel een rol spelen, maar geleidelijk aan zien we dat de wedstrijd kantelt en dat de tegenpartij het meer in de hand gaat krijgen. Er volgen een aantal gevaarlijke acties, welke gelukkig geen gevolgen hebben.
In de tweede helft staat de tegenpartij direct op scherp en niet veel later is het 2-1. Nu is het oppassen geblazen. Eigenlijk moet Lewenborg direct een treffer maken, om te voorkomen dat de tegenpartij gelijk komt, maar zoals zo vaak gaan de koppies van Lewenborg nu wat hangen en krijgen de andere spelers vleugels. Zij geloven er weer in en voordat Lewenborg zich weer wat heeft hersteld, ligt ook de 2e er in voor hun. Het is gelijkspel.
De hele wedstrijd zijn er al veel harde overtredingen, vooral van de kant van de tegenparij, maar hier wordt door de scheidsrechter niet echt op ingegrepen. Dit levert veel frustratie op in het veld en aan de kant. Tijdens de reguliere speeltijd lukt het beide teams niet meer om te scoren, wat inhoudt dat er een verlenging komt.
Bij Lewenborg is in de eerste helft al een speler ziek uitgevallen, een ander heeft een flinke schop in zijn gezicht gekregen, maar kan er op het moment nog niet af. Er valt nog een ander uit met pijn, waardoor er eigenlijk geen wissels over zijn. De enige wissel die er nog is, voelt zich ook niet lekker.
In de eerste verlenging houden beide teams nog stand, het spel wordt harder en harder en tijdens de 2e verlenging weet de tegenpartij vanuit een hoekschop via een kopbal te scoren. Ze staan met 3-2 voor met nog ongeveer 5 minuten op de klok.
Even hierna wordt een speler van ons heel hard geraakt en blijft liggen. Het ziet er zo vanaf de kant niet goed uit en hij heeft ook echt veel pijn. Terwijl hij verzorgt wordt, beginnen de supporters aan de andere kant ineens heel hard te schreeuwen: ’Kampioenen, kampioenen’. We snappen dat ze blij zijn, maar moet dit op het moment dat er een speler misschien wel ernstig geblesseerd is?
Helaas lukt het de jongens hierna niet meer om te scoren en hebben ze 3x achtereen een finale verloren. Heel jammer. Dit keer gaat 3x is scheepsrecht dus niet op, of komt het omdat dit toch een ander soort wedstrijd is?
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat de tegenpartij qua voetbal dit keer ook de betere partij was, ze hebben terecht gewonnen, maar wat sportiviteit betreft hebben ze zeker niet gewonnen. Maar van wie zullen deze jongens het hebben? Hun publiek is nu niet bepaald om over naar huis te schrijven, na de wedstrijd horen we zelfs dat één van onze spelers is bespuugd door één van de ouders. Te triest voor woorden ….
Aan het einde van de middag wordt het seizoen toch nog feestelijk afgesloten. Het is jammer, maar helaas. De meeste jongens gaan door naar de A-ers en zouden volgend jaar niet zelf in de hoofdklasse kunnen spelen en voor de spelers die na hun in B1 komen, is het misschien wel zo fijn om niet direct in de hoofdklasse te moeten spelen.
@ngelineWagenaar 