Al weken loop ik als een kip zonder kop door het huis. Wat ben ik toch gewend aan vastigheid. Dat valt me nu pas op. Nu alles niet meer op een vaste plek ligt of staat, sommige dingen tijdelijk zijn verdwenen, ben ik helemaal in de war. Hoe vaak ik niet de trap op en af loop, omdat ik weer iets vergeten ben, een ruimte inloop waar ik niet meer kan vinden wat ik zoek, water wil weggooien in een wasbak, die er niet meer is en naar de toilet wil en ineens nog een verdieping lager moet. Zucht, zal het wennen?
Al tijden willen we de badkamer opknappen. De tegels toch maar tot aan het plafond, zoals Joop al tegen mij zei toen we bijna 20 jaar geleden de badkamer gingen aanpakken. Ik snapte toen niet waar dat voor nodig was, de tegels die er inzaten zaten toch ook niet tot aan het plafond. Inmiddels zoveel jaren later en wijzer geworden, snap ik het wel.
Ook de wasmachine en droger in de badkamer zijn eigenlijk al jaren een doorn in ons oog. Het neemt veel ruimte in, we gooien er allerlei troep (lees kleding) op en de wasmachine en/of droger aanzetten als er iemand wil douchen, vinden we niet veilig. Dit zorgde nogal eens voor frustratie. Wil ik de wasmachine aanzetten, staat er weer één onder de douche of ik had de machine net aan staan, wil er één douchen. Dit probleem is inmiddels opgelost.
Maanden geleden zagen we toevallig de tegels die we in onze badkamer hebben bij de bouwmarkt liggen in de aanbieding. Ze gaan eruit, dus besloten we direct maar de benodigde tegels mee te nemen. Ook de nieuwe vloertegels hebben we gelijk maar uitgezocht. De tegels liggen al maanden (of zal het inmiddels al een jaar zijn?), netjes opgestapeld in de gang, waardoor we de passpiegel die daar hangt nauwelijks nog kunnen gebruiken.
Joop is begonnen met een afvoer aanleggen en waterleidingen leggen naar het kleinste kamertje in huis, vroeger onze babykamer, maar nu de waskamer, waar ook de wasmachine en droger naartoe zullen verhuizen. Een hele klus, waarvan een deel onder de grond moet plaatsvinden. Naast een drukke baan, een gezin met een zorgintensief kind, gaat dit alles niet zo snel. Vooral omdat dit zorg intensieve kind erg slecht kan tegen het lawaai van bijvoorbeeld de boormachine. Het werk kan dus het beste gebeuren als meneer niet in de buurt is. Maar het is gelukt, inmiddels ben ik in het bezit van een heuze waskamer, waar de wasmachine en droger hun plekje hebben gekregen, waar ik de was kan ophangen en waar de strijkplank met strijkijzer kunnen blijven staan. Waar de gevouwen was klaarligt om in de kasten te worden gelegd en het strijkgoed wacht om van zijn kreukels te worden ontdaan. Grotendeels mijn domein dus. Niet mijn hobby, maar wel fijn om nu alles bij elkaar te hebben en ik doe een poging om de kamer netjes te houden.
Inmiddels gaat manlief gestaag door met de rest van de klus. De badkamer is inmiddels gestript. Na het verplaatsen van de wasmachine en droger, zijn de wc, de wastafel en het muurtje waar de wastafel aan bevestigd was, verwijderd. Het rek waar de handdoeken lagen is weg, de kapotte tegels zijn eruit gekapt en vervangen door nieuwe tegels. De tegels zijn tot het plafond doorgetrokken en de vloer is eruit gehaald. Deze is inmiddels deels geëgaliseerd, zodat straks de nieuwe vloertegels erop kunnen. Maar eerst moeten de nieuwe leidingen aangelegd, de afvoer verplaatst, het bad geplaatst en een nieuwe toilet opgehangen, daarna onze oude douche eruit en de nieuwe wastafel met kast gemaakt en geplaatst.
Op dit moment hebben we in de badkamer dus alleen maar een douche. De kleding die we ’s avonds steevast uittrokken in de badkamer en op wasmachine of droger dumpten, ligt er niet meer en ben ik geregeld kwijt. De handdoeken liggen nu in de waskamer en kunnen we na het douchen niet meer uit de droger pakken, evenals de onderbroeken die we hier toch ook, blijkt nu, altijd uithaalden. Het gebeurd dus geregeld dat we onder de douche wegkomen en ons niet goed hebben voorbereid. Geen handdoek hebben gepakt en/of geen kleding hebben klaargelegd. In de waskamer is geen gordijn aanwezig, dus wel onhandig.
Ook als ik me ’s ochtend niet ga douchen, maar even snel wassen bij de wasbak, moet ik nu naar beneden en sta daar zonder handdoek of kleding of wat ook. Lesley die steevast ’s ochtends zijn haar onder de kraan stopt, omdat het niet meer zit, staat geregeld met een druipend hoofd boven de wasbak en komt er dan achter dat hij een handdoek is vergeten. Ik ben dus niet de enige in huis, die als een kip zonder kop door het huis rent. En Sylvain was er de eerste dagen niet aan gewend dat er geen wc meer was in de badkamer. Altijd wachtend tot het laatste moment om naar de wc te gaan, overkwam het hem in het begin wel dat hij voor nop naar de badkamer liep, zag dat de wc er niet was en vervolgens de trap af moest en dan al lichtjes in zijn broek plaste. Hij is hier inmiddels wel aan gewend en het gebeurd hem niet meer, maar ik … ik loop nog steeds als een kip zonder kop rond.
Komt het door het ouder worden? Dat ik niet meer kan wennen aan veranderingen? Ligt het aan de drukte? Inmiddels ben ik bijna drie maanden weer aan het werk als diëtist, drie maanden waarin ik probeer mijn kennis weer op peil te krijgen, druk bezig ben met mijn plan van aanpak te schrijven en vervolmaken, aan te vullen om me als herintreder te kunnen aanmelden. Druk bezig met solliciteren en inmiddels via een omweg (ik solliciteerde op een andere baan) aangenomen ben om nog een zwangerschapsverlof te gaan vervullen, welke deels het huidige zwangerschapsverlof overlapt. Allemaal heel leuk en ik ben er ook blij mee, heb er plezier in om me opnieuw in alle oude en nieuwe kennis te verdiepen, maar af en toe is het wel wat druk in mijn hoofd en dat heeft er vast mee te maken dat ik als een kip zonder kop rondloop.
Nog even volhouden, dan is alles straks weer klaar en mooier dan voorheen. Hebben we een bad met douchegedeelte erin, een hangend toilet en een mooi bad meubel met dubbele wasbak. Sylvain verheugd zich helemaal op het bad. Wij ook, alhoewel ik wel benieuwd ben hoeveel gebruik ik ervan zal gaan maken. In het begin zeker en ik denk dat Joop, als de badkamer klaar is, ook nog vele uren in de badkamer zal vertoeven. Niet meer om te klussen, maar om bij te komen van alle gedane arbeid.
@ngelineWagenaar 