Als ik nog wat slaapdronken naar beneden loop, voel ik een lichte loopneus en druk op mijn hoofd. Het zal toch niet … Na een onrustige, drukke week, waarin ik niet aldoor genoeg en/of goed geslapen heb, heb ik vannacht erg vast geslapen. Dat zal mijn wat zware hoofd wel verklaren en dat sniffen, heb ik dat niet altijd in deze tijd van het jaar?
Ik voel me onrustig na deze drukke week. Wat zal ik doen, toch weer terug in bed? Beginnen in dat boek dat er al een paar weken ligt, maar waar ik niet in durf te beginnen, omdat ik weet dat ik dan nergens anders meer aan toe kom dit weekend? Schrijven? Ik wil al zo lang verder met het 2e boek. Ik kan de rust niet echt vinden, zoveel drukte in mijn hoofd. Ik besluit toch maar even te gaan lezen en terwijl ik me net geïnstalleerd heb op de stoel voor het raam, zie ik het roodborstje zitten op onze met rijp bedekte schutting. Hup weer uit de stoel, op zoek naar mijn camera. Maar als ik die heb, is het roodborstje natuurlijk alweer gevlogen. Ik kijk eens goed naar buiten. Op de daken een mooi, dun laagje ijs, de zon is aan het opkomen, een stralend blauwe lucht. Het is eigenlijk heel mooi weer. Ik kijk nog even hoe het de rest van de dag is en vooral morgen in de ochtend, maar dan is regen voorspelt. Als ik van het mooie weer wil genieten, moet ik het nu doen. Ik kan toch de rust niet vinden om te gaan lezen en als ik nu niet ga, heb ik morgen spijt.
Nog geen kwartier later, sta ik omgekleed en wel met mijn rugtas met camera en broodje in de hand buiten. Ik heb nog getwijfeld of ik mijn winterjas aan moet doen of dat mijn tussendoorjas volstaat. Ik gok toch maar op het laatste, ik loop me wel warm. Ik adem de frisse lucht in en stap nog opgetogen naar buiten, op naar het natuurgebied in de buurt. Het is niet zo heel vroeg meer en blijkbaar hebben meer mensen bedacht dat het lekker is om naar buiten te gaan. Er fietsen veel jongeren voorbij, op weg naar hun sportclub. Ik besluit lekker te gaan wandelen bij het stuk met de koeien, daar is het niet zo druk. Maar daar eenmaal aangekomen, zie ik dat ze weer op het pad lopen. Zal ik toch proberen er langs te lopen? Ik loop een stukje in hun richting, maar nee ik durf het toch niet en besluit maar terug te lopen en via een omweg aan de andere kant van het bruggetje te komen. Als ik daar eenmaal loop, zie ik dat de man met fiets, die ik eerder al in de verte zag lopen, nu op het stuk loopt waar ik net was. Hij heeft het er wel op gewaagd om bij of tussen de koeien door te lopen. Tenminste twee koeien lopen achter hem aan over het pad. Ik zie wel vaker dat mensen er wel gewoon tussendoor lopen, maar als ik dit zo zie, de koeien zo dicht achter hem aan, weet ik dat ik de goede keuze heb gemaakt. Ik zou me daar niet prettig bij voelen. Ondertussen loop ik verder, wat foto’s makend met mijn telefoon, geen zin of niet de rust om me met mijn camera bezig te houden. Ik geniet van de omgeving, die wit is van een dun laagje sneeuw of zal het gewoon rijp zijn? Het ziet er in elk geval mooi uit. Boven mij vliegen een heel stel ganzen heen en weer, druk gakkend. Worden ze opgejaagd? Of vinden ze het gewoon leuk om steeds in grote groepen heen en weer te vliegen boven het vlakke land en daarbij een hoop lawaai te produceren? Ook onderweg naar mijn werk zag ik van de week al een aantal keren grote groepen ganzen overvliegen. Alleen hoor ik dan niet het oorverdovende geluid wat ze daarbij maken. Op de ‘grote’ weg is het inmiddels druk met andere wandelaars, fietsers en vooral ook groepen hardlopers, wat een drukte zo op de zaterdagmorgen. Dat vind ik eigenlijk wel jammer. Had ik toch met de auto naar het platteland moeten gaan? Terwijl ik verder loop, denk ik iemand in korte broek te zien lopen. Ik kijk nog eens goed om te zien of ik me niet vergis, maar nee en hij loopt zelfs op blote voeten. Bijzonder. Als ik later nog even langs het meer over het pad met de bruggetjes loop, zie ik dat het ook erg druk is bij het strandje. Blij dat ik ervoor gekozen heb om daar niet langs te gaan. Wat doen die mensen daar toch allemaal. Als ik eens goed kijk, zie ik dat er best veel mensen in zwemkleding bij zijn en zich ook in het koude water tussen het ijs in bevinden of zich hieraan gaan wagen. Ik zie wel eens een enkeling die zo gek is om met dit weer in het koude water te gaan zwemmen of dompelen, maar zoveel? Hier kijk ik toch wel van op. Heeft dit te maken met de ‘iceman’? Volgens mij heb ik hier nog iets van voorbij zien komen op de tv afgelopen week of al wat langer geleden. Geen idee. Niet mijn ding. Ook al heb ik het in mijn tussendoorjas beslist niet koud. Het is heerlijk weer, zeker als je doorstapt, maar om nu in het koude water te gaan staan en of zwemmen, mij niet gezien.
Ondertussen ben ik aan het einde van mijn rondje. Jammer dat het zo druk was buiten, maar ondanks dat heeft het buiten zijn wel geholpen om mijn hoofd een beetje tot rust te brengen. Ik heb zin om te schrijven of zal ik toch aan mijn boek beginnen?
@ngelineWagenaar 