Vakantie, zo vermoeiend …

                 

Bij het wakker worden is het al voelbaar, terwijl de luiken toch  echt dicht zijn.  De warmte blijft hangen. Als ik beneden kom en naar buiten loop, het is 9 uur, voel ik de warmte op mijn huid. Snel loop ik naar ons overdekte terras. Hier is het aangenaam, een briesje zorgt voor de nodige verkoeling. Rustig zitten kletsen en lezen, af en toe een spelletje Yatzee, veel verder komen we niet.
Als  het buiten te warm wordt, zoeken we verkoeling beneden in het huis of in het zwembad. Als je nog niet in het zwembad bent geweest, is het niet uit te houden  in de zon, maar de bomen en de parasols zorgen voor de hoog nodige schaduw.  Als het me echt te warm wordt neem ik een duik in het zwembad om af te koelen, heerlijk. Ik ben geen zwemmer en weet vaak niet wat ik in een zwembad moet doen, maar hier is de koelte gewoon even nodig. Lekker dobberen, een klein rondje zwemmen, hoofd onder water om ook daar weer helder te worden. Het zwembad is niet groot, maar groot genoeg om een rondje te zwemmen, te volleyballen, handballen of gewoon lekker te chillen en afkoelen. Daarna is het lekker om even in de zon op te warmen. 5 minuten op m’n buik en dan 5 minuten op m’n rug en dan is het weer tijd om de schaduw op te zoeken of opnieuw een duik in het water te nemen.
Iedere keer als ik op vakantie ben, ben  ik weer vergeten hoe vermoeiend de warmte kan zijn, dat het alle energie uit je trekt, dat je nergens meer toe komt, alleen maar zitten niksen, liggen lezen of spartelen in het water. De wandeling naar het zwembad is me af en toe al te veel. De vele kleine en grotere trappen in het huis zorgen voor een lading zweet op mijn lijf en ik denk 2x na of ik nu wel of niet echt iets van boven nodig heb. Vooral in de middag ben ik nergens toe in staat, ik ben lui, ook wat misselijk en heb geen zin in eten. Dit gevoel herken ik wel van voorgaande jaren, maar ik vraag me af of het toen ook echt zo erg was als nu. Ben ik dit keer, ondanks dat ik al een halfjaar niet meer werk, meer aan vakantie toe dan voorgaande jaren? Hebben de laatste weken zo hun tol geëist? Of is het gewoon warmer dan voorgaande jaren?
In Nederland werd al gezegd dat er een hittegolf aan zat te komen in Italië. Ik heb het zelf niet gehoord, maar ik geloof het graag. Wil het ook geloven, want anders zou het inhouden dat ik niet goed meer over de warmte kan en is het de vraag of ik een volgend jaar wel weer naar een warm land op vakantie moet gaan.

Als ik eens om me heen kijk ben ik niet de enige. We hebben allemaal weinig puf, zijn uitgeblust, alleen in het zwembad is actie en vertier, maar zelfs hier doe ik niet aan mee. Ik lig liever lui op mijn bedje in de schaduw een boek te lezen. Van schrijven komt weinig, ook daar heb ik met deze warmte weinig inspiratie voor. Een kort verhaaltje dat lukt nog, maar mijn koffer met mijn 2 onafgemaakte boeken, ligt nog onaangeroerd in het huis. Het boek waar ik 2 jaar geleden in de vakantie mee ben begonnen te schrijven en waar ik eigenlijk alleen mee verder kan in een zonnige, warme en relaxte omgeving, heb ik nog niet eens opengeslagen. Ik weet ook niet of het er deze vakantie van komt. Ik heb geen inspiratie en geen energie.
Met deze warmte moeten we veel drinken, alleen denk ik daar niet bij na voordat ik naar het zwembad loop. Eenmaal daar ben ik te lui om weer naar het huis, wat toch zo’n meter of 500 van het zwembad ligt, te lopen om een glas water te drinken. De kinderen hebben minder moeite met de warmte, dat is altijd al zo geweest. Vooral Sylvain loopt af en aan en heeft nergens last van, Lesley begint denk ik al wat puberverschijnselen te vertonen, maar in het zwembad is hij nog heel actief. Soms wat te, want als ik net lekker een boek lig te lezen, plenzen de spetters me om de oren.
2 dagen zijn we inmiddels op pad geweest met deze warmte. We hebben het dicht bij huis gehouden, want zin om ver te rijden hebben we nog niet.
In het dorp waar we zijn is een mooi oud gedeelte, van het dorp verwijderd door een aardbeving, nu verbonden met een lange brug. Erg leuk om hier rond te lopen, maar met deze warmte was het toch een zeer uitputtende bezigheid. Veel water hebben we genuttigd en ijsjes verslonden op de heen en terugweg en bij een beetje schaduw werd er even uitgepuft.
                      

De 2e dag zijn we naar een meer in de omgeving geweest. Een heel mooi, schoon meer. Hier zijn we 5 jaar geleden ook geweest. Het water van het meer was toen best koud, daar moest je je wel even overheen zetten om erin te gaan. Daar had ik ook nu op gerekend, maar blijkbaar is het hier al langere tijd warm. Het water is niet koud, juist heel aangenaam. Ik heb er dit keer meer tijd in doorgebracht dan de vorige keer. Ik ben er over uit, ik weet zeker dat het dit keer echt veel warmer is dan voorgaande jaren. Gelukkig maar, dat wil zeggen dat ik nog niet te ‘oud’ wordt voor dit warme weer en dat een volgende vakantie in een warm land nog tot de opties behoord.
Pas in de avonduren wordt de temperatuur aangenaam en is het heerlijk om buiten te zitten. Enige stoorzenders zijn de vervelende neefjes die ons aan alle kanten prikken. We zitten lekker op ons terras te lezen of te kletsen. Tot veel meer komen we niet, maar dat hoeft ook niet.

                      

Vakantie, zo vermoeiend … Hopelijk is het de 2e week toch iets koeler, want er staan nog een aantal uitstapjes op de planning die eigenlijk iets minder warm weer vereisen …

Geschreven aan het eind van de 1e week vakantie in Italië.