Moederdag

        

De één vindt het geweldig, de ander heeft er helemaal niks mee. Allemaal commercie, zegt weer een ander en ook zijn er mensen die het graag zouden willen vieren, maar hier geen aanleiding (meer) toe hebben. Een dag dus die door velen op een andere manier wordt beleefd.

Ik vind het wel een fijne dag, heb dit van huis uit ook zo mee gekregen. De extra aandacht van de kinderen, een lekker ontbijtje klaargemaakt door manlief en/of de kinderen en ik kijk altijd uit naar de leuke, met liefde gemaakte knutselwerkjes van de kinderen.
Sylvain verteld bij het geven van het cadeau al wat er in de verpakking zit. Of eigenlijk begint dit al op het moment dat hij er op school mee bezig is om het te maken. Aan tafel zegt hij tegen papa, terwijl ik naast hem zit, sssttt … niet tegen mama zeggen hoor ik ben wat leuks aan het maken. Als hij op vrijdag met in zijn tas het knutselwerkje thuiskomt zegt hij: ‘ Niet in mijn tas kijken hoor er zit een … ‘ Ik kan hem nog net op tijd met zijn cadeautje naar boven sturen om het op te gaan ruimen, voordat hij kan vertellen wat het is. Dit jaar is het eigenlijk helemaal geen verassing meer, want toen we Sylvain naar school brachten nadat hij bij de dokter was geweest, waren de kinderen druk bezig met het werkje voor hun moeder te maken, terwijl wij nog even stonden te praten in de klas. En vanochtend terwijl hij mij het cadeautje overhandigde vertelde hij vol trots dat er een mooi plantje in zat, het potje had ik dus al gezien. Maar daar gaat het ook eigenlijk niet om. Ik geniet van het enthousiasme van mijn kind en dat hij wel meekrijgt dat het om een verassing gaat, maar niet om hoe je hier nu mee om gaat. Heerlijk, die onschuld. Hij heeft er een mooi potje van gemaakt, ik ben er erg blij mee en ben benieuwd wat voor bloemetje hier uit gaat komen, want deze is nog niet zichtbaar.
Daarna komt Lesley met zijn cadeau. Hij verontschuldigd zich dat ze op school nu niks meer maken voor Moederdag en thuis wist hij niet zo goed wat hij kon maken. Eerlijk gezegd denk ik dat hij daar verder ook niet zoveel over na heeft gedacht. Daar is hij helemaal niet zo mee bezig, buitenspelen, voetballen en vrienden zijn in deze levensfase veel belangrijker. Samen met een vriend is hij gisteravond nog naar de winkel gegaan om een doosje chocolade voor mij te halen, hetzelfde als zijn vriend voor zijn moeder heeft gekocht. Hij wilde toch graag wat geven. Ook hier ben ik blij mee, hij hoeft helemaal niks voor mij te kopen, maar het feit dat hij er toch aan heeft gedacht en zijn openhartige verontschuldiging doen me smelten.

Moederdag is ook meteen een dag van bezinning. Niet voor iedereen is Moederdag weggelegd. Ik ken mensen die zelf dolgraag een kindje hadden willen hebben, maar helaas is hen dit geluk niet gegund. Een ander is wel moeder, maar helaas heeft ze veel te vroeg afscheid moeten nemen van haar kind. Weer anderen hebben niet het geluk gehad een partner te vinden waarmee ze de mogelijkheid hadden om een kind op de wereld te zetten en mijn eigen man heeft al heel lang geleden afscheid moeten nemen van zijn moeder. Hij zou dolgraag deze dag ( en vele andere) met haar hebben willen vieren, ook al waren ze van huis uit hier niet zo mee bezig.
En elk jaar komen er weer mensen bij die voor het eerst Moederdag beleven zonder hun eigen moeder. Ik ben in gedachten bij al deze mensen.
Moederdag, een dag met veel verschillende belevingen …

Mijn eigen moeder vindt het fijn om haar kinderen, aanhang en kleinkinderen op deze dag om haar heen te hebben. We nemen altijd een cadeautje voor haar mee, ook al gaat het haar daar niet om. Ze geniet van het feit dat we met z’n allen samen zijn. Mijn moeder houdt van haar nageslacht en de gezelligheid die dit met zich meebrengt.
Straks gaan we gezellig naar mijn moeder en ik hoop dit nog vele jaren te kunnen doen … en natuurlijk niet alleen op Moederdag.