Half november vorig jaar schreef ik een blog dat het einde in zicht was, wat betreft het schrijven van mijn boek. Zo voelde het toen, de ruwe inhoudt was nagenoeg klaar, ik ging de volgende fase is, maar deze volgende fase kostte me toch nog veel tijd.
Ik heb het laten lezen aan een aantal mensen en hun opmerkingen verwerkt. Daarna heeft een nichtje van mij een deel geredigeerd en aangegeven hoe ik de rest van het boek zelf kon redigeren. Met behulp van haar aanwijzingen, een aantal boeken en sites ben ik hiermee aan de slag gegaan. Best nog een klus. Tussendoor ging het solliciteren gewoon door, waardoor ik soms weken achtereen geen tijd had om verder te werken aan mijn boek. Dit kan ik namelijk niet als ik weet dat ik maar een uurtje over heb om eraan te werken, in die tijd kan ik wel een blog schrijven.
Ik heb twee artsen gevraagd om de stukken uit mijn boek te lezen, waar ik medische informatie beschrijf, over het syndroom, de onderzoeken, etc. Zij wilden dit graag doen en hebben dit ook met een kritisch oog gedaan, maar hadden niet direct tijd. Ik heb wel heel fijn commentaar gekregen waardoor ik de stukken kon vervolmaken. Leuk om te horen dat ik de informatie in grote lijnen toch goed had begrepen. Eén reactie heeft me echt geraakt: ‘Wat kan jij goed schrijven! Ik had niet gedacht dat dit zo veel bij me los zou maken. Mijn worsteling om er achter te komen wat Sylvain heeft “spat” van het papier!’ Een erg mooi compliment.
Al met al heeft het dus even geduurd, voordat ik deze fase heb doorlopen. Nu kan ik zeggen dat het boek echt bijna klaar is. Ik stoei nog met het nawoord en de dankbetuiging. Ik twijfel nog over wel of geen inhoudsopgave, maar voor de rest is de tekst nagenoeg af.
Ik heb inmiddels verschillende mensen benaderd die zelf ooit een boek hebben uitgegeven in eigen beheer of als POD en hele leuke en duidelijke reacties gekregen. Ik ga mijn boek niet aan een uitgever aanbieden. Daar is het mijns inziens niet geschikt voor. Grote kans dat het manuscript op de ‘grote hoop’ ongelezen manuscripten beland. De doelgroep is klein, het onderwerp leeft niet bij een groot publiek. Ik wil daarnaast zelf veel bepalen; zelf mijn boekomslag maken, zelf bepalen hoe het binnenwerk eruit ziet, welk formaat het boek krijgt, etc. Inmiddels heb ik een offerte lopen bij een uitgever waar ik alles grotendeels in eigen beheer kan houden en waar het boek als POD wordt uitgegeven. POD staat voor ‘Printing On Demand’, dat wil zeggen dat het boek pas gedrukt wordt op het moment dat het boek besteld wordt. Wel zo fijn, dan zit ik straks niet met een stapel onverkochte boeken.
Ik ga zeker nog een paar andere POD bedrijven of bedrijven waar ik het boek in eigen beheer uit kan geven benaderen en informeren naar de prijs en mogelijkheden, zodat ik een weloverwogen keuze kan maken. Alhoewel, keuzes maken is niet mijn sterkste punt …
Ondertussen ben ik nog wat aan het veranderen aan de voorkant; welk lettertype gebruik ik voor de tekst, hoe groot wordt deze, waar komt mijn naam te staan, etc. En ook de achterkant moet nog worden ontworpen. Wat wil ik uitdragen, daar heb ik toch wel een heel duidelijk beeld van en daarom wil ik het dus ook graag zelf doen. Ik wil mijn boek niet uitgeven bij een bedrijf waar ik niet zelf mijn omslag mag maken en gedwongen wordt om uit hun repertoire te kiezen. Ik weet het, ik maak het mezelf hier wel moeilijk mee, het kost allemaal een hoop tijd, maar ik ben toch wel heel kritisch wat dat betreft en vind het ontzettend leuk om dit te doen.
Ik ga niet meer zeggen het boek is bijna af. Het hele proces neemt meer tijd in beslag dan ik had gedacht. Vooral, omdat eerst alle andere dingen moeten gebeuren. Solliciteren staat voorop en gelukkig zijn er de laatste weken weer meer leukere en passende vacatures. Nu alleen nog de uitnodigingen voor een gesprek en daarna meer natuurlijk. Daarnaast is er het gezin, de huishouding, het vrijwilligerswerk en als ik dan nog tijd over heb kan ik lekker fröbelen aan mijn boek. Het is echt mijn kindje en hoe lang het ook duurt het zal me lukken om het uiteindelijk in handen te hebben. Ik weet niet of het verkoopt, of uiteindelijk alleen familie het leest, het maakt me niet uit, het komt er. Al hoop ik natuurlijk wel op een wat groter publiek. Ik zal op alle mogelijke manieren reclame gaan maken voor mijn boek, en zal hier vele wegen voor gebruiken, maar wat hulp van anderen (bij het reclame maken) is natuurlijk altijd welkom. En mocht iemand nog tips en/of ervaring hebben met of mij advies kunnen geven over een uitgever of bedrijf wat boeken in eigen beheer en/of POD uitgeeft, dan is die informatie ook van harte welkom.
@ngelineWagenaar 