Half juni, de tijd van vakanties is (bijna) aangebroken. Tot nu toe heb ik dat gevoel helemaal niet, de tijd gaat me veel te snel. Nog even en ik zit al een half jaar thuis. Dan zou ik eruit zijn wat ik wil of ik nog verder wil/kan als diëtist, welke kant ik ànders op wil… Ik had verwacht al een reeks sollicitatiegesprekken achter de rug te hebben of zelfs al (kans op) een nieuwe baan. Helaas het wil nog niet vlotten.
Ook mijn boek is nog niet af, het vordert gestaag, maar er zijn zoveel andere dingen waar ik mee bezig ben, vooral het solliciteren, zoeken naar vacatures, zoeken naar mijn kansen en mogelijkheden neemt meer tijd in beslag dan ik me vooraf bedenken kon. Heb er bijna een dagtaak aan …
En dan is het ineens half juni. Mijn oom is al helemaal in de vakantiestemming, heeft de routekaarten al in huis, de route al uitgestippeld, vakantiekleren al aangeschaft, praat druk over de naderende ‘Italiaanse avond’ om in de stemming te komen en weet al precies wat hij gaat maken…
Het wordt tijd dat ik me er ook maar eens mee bezig ga houden, maar het gevoel is nu zo anders. Anders leef ik er na een jaar hard werken naartoe. Heb ik er lichamelijk en vooral geestelijk ook echt behoefte aan om er even tussenuit te zijn. Hoor ik op het werk al mensen druk praten over vakanties, de eersten hebben de vakantie vaak alweer achter de rug, cliënten, maar ook andere mensen om me heen zijn al maanden druk bezig om de nodige kilo’s kwijt te raken voordat ze op vakantie gaan, dit alles gaat nu aan me voorbij …
Afgelopen zaterdag was het dan zover. Onze ‘Italiaanse avond’. Het zal duidelijk zijn, wij gaan dit jaar naar Italië, samen met een oom, tante en hun kinderen waar we al veel vaker mee op vakantie zijn geweest. Dit jaar gaan dan ook eindelijk een andere oom en tante mee, dit lag al zolang in de planning, maar kwam er maar niet van. Zij nemen ook een nichtje mee. De plannen liggen er al vanaf augustus vorig jaar. In oktober hebben we de vakantie geboekt en in april ons overnachtinghotel, sindsdien ben ik er eigenlijk niet meer zo mee bezig, want het duurt nog zo lang …
De voorbereiding is al leuk. Het begint met afzonderlijk van elkaar op internet op zoek naar huizen te gaan, het land was bekend, de omgeving ongeveer, maar daar moet dan nog een geschikt huis gevonden worden voor 11 personen. We hebben nogal wat eisen. Er moet een zwembad aanwezig zijn, ruimte om ons heen, er moet vanaf die plek wel het nodige te bezichtigen zijn, we willen in elk geval 6 slaapkamers en ook minstens 2 badkamers en als het even kan zou het fijn zijn als er ook een wasmachine en vaatwasser aanwezig zijn. En daarnaast, niet geheel onbelangrijk, moet de prijs wel binnen ons budget passen.
Er zijn namelijk genoeg huizen te vinden die aan al onze eisen voldoen, maar de prijs is dan vaak het struikelblok.
Uiteindelijk vinden we altijd wel een aantal huizen die ons geschikt lijken, deze worden eerst over en weer gemaild en vervolgens plannen we een avond samen om definitief te beslissen.
Dit keer hadden we een aantal keuzemogelijkheden, maar uiteindelijk leek ons het vakantiehuis 500 m van het huis waar we 5 jaar geleden zijn geweest toch wel erg leuk. Deze was te boeken via een Nederlandse reisorganisatie, maar … had de eigenaar 5 jaar geleden niet gezegd dat we ook rechtstreeks mochten boeken? Hebben we nog ergens een telefoonnummer?
En ja hoor verdraaid, we hebben hem nog en het is gelukt om rechtstreeks het huis te huren voor een heel schappelijke prijs…
5 jaar geleden was de 1e keer dat we, toen met 2 gezinnen, zo’n mooi privéhuis huurden en we hebben er echt een heerlijke vakantie gehad. Toen we aankwamen hebben we onze ogen uitgekeken, wat een ruimte in het huis, maar vooral ook om het huis. Zo stond het ook wel beschreven op internet, maar toch is dat altijd maar afwachten… (ik spreek uit ervaring).
Het huis wat we nu gehuurd hebben is van dezelfde familie en ligt zo’n 500 m verderop, de vorige keer hebben we het vanaf een afstandje al bewonderd en toen al gezegd dat het ons leuk leek om daar nog eens heen te gaan. Het heeft ook een enorme tuin eromheen, ligt helemaal in vrijheid, met een lekker zwembad, tafeltennistafel etc. Dat komt vast wel goed.
Om in de stemming te komen, zaken op elkaar af te stemmen over tijd van vertrek, route etc. en in dit geval ook kennis te maken met het nichtje (wat niet ons nichtje is) hebben we een ‘Italiaanse avond’ gepland. Een avond waarop we allemaal alvast wat Italiaans klaarmaken en onder het genot van een drankje en hapje vooruit kijken op onze vakantie.
We starten met koffie/thee en cappuccinocake, welke helaas bij niemand echt in de smaak valt, maar dat kan de pret niet deren. Onderwijl kijken we een mooi bewerkte video/fotocompilatie van onze laatste vakantie samen , gevolgd door de video van 5 jaar geleden om de nieuwbakken vakantiegangers ook alvast te laten zien waar de vakantie naar toe gaat, alvast te proeven aan al het moois, schoons, maar vooral ook de gezelligheid en ongedwongenheid tijdens deze vakanties.
Gevolgd door lekkere zelfbereide gehaktballetjes, Italiaans belegd stokbrood, pizza, koude pasta …
Het was een gezellige boel en langzaam aan komen we allemaal echt in de vakantiestemming. Een heerlijk vooruitzicht, bij het zien van de beelden voel ik al de warmte op mijn armen en benen, de rust in mijn hoofd en de positieve invloed die al het weidse op mij heeft door mijn aderen. De sfeer hoef ik me niet in te beelden, die hangt er nu al, het gaat vast weer een geweldige vakantie worden …
De avond wordt afgesloten met een heerlijke tiramisu en een positieve blik op de vakantie.
Ja de stemming begint ook bij mij nu echt te komen. Inmiddels ben ik druk bezig met het samenstellen van mijn vakantieschrift. Wat wil ik erin, welke informatie heb ik nodig, wat wil ik op de kaft. Leuke dingen om nog meer in de stemming te komen. Laat de tijd nu maar even wat sneller voorbij gaan, na de vakantie, nee wat zeg ik tijdens de vakantie en daarna mag hij weer rustiger aan doen.
@ngelineWagenaar 