Het is tien jaar geleden dat we in deze stad reden. Op zoek naar ons hotel. Hoe laat we de stad precies binnen reden, weet ik niet meer. Het was nog licht, maar al snel begon het schemerig te worden. We zijn op doorreis naar Italië, onze eerste keer dat we daar een vakantie hebben geboekt. Een droom die we al jaren hebben, komt eindelijk uit. Via internet heb ik een hotel geboekt in München. Dat leek me thuis een handige keuze. Nu vraag ik me dat af. Ik heb de naam van het hotel bij me. De papieren van de boeking, maar of er een adres op stond, weet ik niet meer. We hebben nog geen Tom Tom en stom genoeg heb ik er niet bij stil gestaan om een routebeschrijving uit te printen naar het hotel. De route naar Italië is wel helemaal uitgezocht en uitgeprint, maar het hotel, daar heb ik dus niet aan gedacht.
Nu zijn we op zoek naar het hotel. In eerste instantie rijden we nog rustig rond en verwachten dat we het hotel vanzelf langs de rondweg zien verschijnen. Helaas gebeurd dit niet. Ik weet niet hoelang we rond hebben gereden, voordat we iemand de weg hebben gevraagd. Er is werk aan de weg en we komen steeds weer op dezelfde plek uit, waarbij we de ene keer rechts van ons, dan weer links van ons, vervolgens tegenover ons het Alianz Arena stadion in aanbouw zien. Hij verspringt telkens van kleur. Een mooi gezicht en in het begin genieten we hier echt van. Op den duur niet meer. Het lijkt wel alsof we, welke weg we ook nemen, steeds weer hier uit komen. We rijden alsmaar rondjes, zonder datgene te vinden wat we zoeken. We willen graag nog eens een kijkje nemen in het stadion, maar op dit moment vinden we het niet leuk meer.
Drie jaar later zijn we opnieuw op doorreis naar Italië. Nu naar de andere kant, niet Regio Venetië, maar op de grens van Toscane en Umbrië. Dit keer samen met familie en in het bezit van een Navman. We hebben een hotel geboekt in Milaan (jaja, weer een grote stad), hebben het adres van het hotel netjes in de Navman ingetikt, maar vlak voordat we bij Milaan zijn is de accu leeg. We pluggen het snoertje erin, maar helaas de Navman gaat niet meer aan. Het snoertje blijkt stuk te zijn. En nu? Het zal ons toch niet nogmaals gebeuren, dat we door een grote stad heen en weer rijden op zoek naar ons hotel? Helaas is dit wel het geval. Het is gelukkig nog niet donker. Met twee auto’s rijden we achter elkaar aan. We vragen aan iemand de weg, maar Milaan is blijkbaar zo groot, dat mensen het adres niet kennen, als ze aan de andere kant van Milaan wonen. Weer dolen we rond, vragen bij een restaurant nog de weg, maar zij weten het ook niet. Zij geven ons het advies een taxi te vragen om ons voor te rijden. Dat gaat ons toch een beetje te ver. We rijden en rijden en op een gegeven moment zien we het San Siro aan onze linkerkant, vlak voordat we een soort tunnel ingaan. Even later zien we hem aan de rechterkant. Een groot plein, met een immens stadion, tenminste dat is wat ik me er nog van kan herinneren. Eigenlijk wil ik wel even stoppen, maar ik rijd niet en het humeur van Joop wordt er niet beter op. Ook mijn oom en tante rijden voor of achter ons, dus we kunnen niet zomaar stoppen. Tot op de dag van vandaag blijf ik het jammer vinden, dat we niet even zijn gestopt om een foto te nemen. Om het geheel even wat beter te bekijken. Ook hier willen we nog graag een keer echt naar kijken…
Vandaag, tien jaar nadat we die avond/nacht steeds maar opnieuw langs het stadion in aanbouw zijn gereden, gaan we dan echt het stadion bezoeken. Na eerder in Engeland al het Wembleystadion en het stadion van Manchester United van binnen en buiten te hebben gezien, dit voorjaar ook in Nederland het Feyenoord stadion te hebben bezocht, willen we, nu we in de buurt van München zitten, toch eindelijk eens de Alianz Arena van dichtbij en van binnen bekijken. Twee uur rijden is het vanaf ons huisje, we hopen de rondleiding van 12 uur te redden. We zijn op tijd, maar het is druk, dus we moeten wachten tot kwart voor 2 voordat we met een tour mee kunnen.
Wat ons in eerste instantie opvalt is dat het er eigenlijk best wel kil uitziet van de buitenkant. Overdag verschiet het stadion niet van kleur, er zijn helemaal geen foto’s of iets dergelijks van spelers aan de buitenkant, geen reclame of wat ook. Dat zijn we wel gewend van de stadions die we in Engeland hebben bezocht. Het enige wat je aan de buitenkant ziet, is de naam van het stadion en de ‘ballen’ die aan de buitenkant het logo van Bayern München bevatten. Uit niets is op te maken dat in dit zelfde stadion ook een 2e divisieclub voetbalt, Bayern 1860 of ook wel TSV 1860 München genoemd. We bezoeken de fanshop, waar ook alleen maar merchandise te verkrijgen is van Bayern München. Bij de ticketverkoop is een klein winkeltje, waar wel wat merchandise te verkrijgen is van TSV 1860 München, maar dit valt helemaal in het niet bij de grote club van deze stad.
Bij de rondleiding en het bezoek aan de tribunes, waarbij we het veld kunnen zien, hebben we zicht op een vrij saai stadion. Alle stoeltjes zijn grijs en ook hier is geen enig reclamebord of iets dergelijks te bekennen of uitspraken over een gewonnen cup. Van de tourleider horen we dat de reclameborden hier pas vlak voor de wedstrijd van de betreffende club worden geplaatst. De sponsoren van Bayern München zijn hele andere dan die van Bayern 1860. Dit wordt dus elke keer aangepast en is de reden dat het stadion er op niet wedstrijddagen zo saai uitziet. Dat is dus de prijs die je betaald, als je een stadion moet delen. Er zijn vier kleedruimten. Eén van Bayern München, één van Bayern 1860 en twee voor de tegenpartij. Op wedstrijddagen zijn ook de bierbekers en dergelijk van beide clubs verschillend, omdat ze verschillende biersponsoren hebben.
Ondanks dat het er hier veel soberder uitzag, ik zeker niet het mooiste stadion gezien heb, en we niet eens bij het veld in de buurt mochten komen, hebben we wel een leuke dag gehad. Het is leuk om ook dit stadion te hebben gezien en het te kunnen vergelijken met andere stadions.
Hoe lang zal het nog duren voordat we het stadion in Milaan kunnen bezoeken? Wordt deze ook niet gebruikt door twee verschillende clubs? En hoe hebben zij dit geregeld? Zo houden we steeds plekken die we nog graag eens willen bezoeken ….
@ngelineWagenaar 