Line-up en andere leuke voetbaldingen …

            

Mijn kinderen zijn dol op voetbal en alles wat daarmee te maken heeft. Dat hebben ze vast van hun vader geërfd, alhoewel ik voetbal kijken ook wel leuk vind, maar echt voetballen dat kan ik niet.
Toen Lesley nog een klein mannetje was, is hij lid geworden van de FC Groningen Junior Club. Zodat hij in aanmerking kon komen voor o.a. ontmoetingen met de spelers van FC Groningen, de ultieme droom van elke jonge voetballiefhebber.
Samen met mij is hij een aantal keren met de bus naar verschillende uitwedstrijden geweest en hebben we verschillende stadions gezien. Erg gezellig zo’n dagje uit met z’n tweetjes.
Verder heeft hij een keer meegedaan aan de line-up, waarbij hij aan de hand van een speler het veld op mocht. Ik denk dat hij toen een jaar of 9 à 10 was. Daarnaast heeft hij nog hele leuke activiteiten met spelers van FC Groningen mogen doen, ook dankzij zijn nicht die destijds werkzaam was voor de Junior Club. Zo heeft hij meegedaan aan de shout-out, vreselijk spannend vond hij dat, panels nemen en een shout-out in een vol stadion. Ja, daar had hij best last van, die zenuwen. Iedereen die naar hem kijkt, maar het ging hartstikke goed. Hij heeft genoten. De 1^e ronde is hij goed doorgekomen. De 2^e ronde was in een leeg stadion, dit ging helaas wat minder goed …
Maar wat ook erg leuk was, hij heeft eens een interview mogen houden met Danny Holla voor in het blad van de Junior Club, Cool. Supergaaf vond hij dat, maar ook erg spannend. Samen met een vriendje heeft hij het interview voorbereid en samen met Joop zijn ze naar het stadion gegaan voor het interview. Wat was hij zenuwachtig, maar het is natuurlijk ook niet niks om op je 11^e een interview te hebben met één van je grote voorbeelden. Lesley wilde altijd graag ook profvoetballer worden, net als zoveel andere voetballertjes.
Een jaar later kreeg hij de kans om samen te koken met Koen van de Laak en Fredrik Stenman. Voor ‘Scoren voor Gezondheid’  hadden ze kinderen nodig die wilden koken met de spelers van FC Groningen. De Junior Club werd benaderd of zij nog kinderen wisten. Het was kort dag, dus Lesley had weer mazzel. Natuurlijk wilde hij dit wel graag. Samen met een vriendje en nog 2 andere jongetjes mochten ze in de keuken van het FC Groningen stadion koken met hun 2 idolen. Het was een gezellige boel, Sylvain en ik mochten blijven kijken terwijl de jongens mochten koken. Ondertussen werden ze geïnterviewd voor de krant en er werden ook nog tv opnamen gemaakt.  Lesley vond het geweldig, maar ook erg spannend. Sylvain wilde ook  graag meedoen, maar dat kon natuurlijk niet en op dat moment besefte ik dat dit soort dingen voor Sylvain waarschijnlijk niet weggelegd zijn.

Sylvain hebben we als klein jongetje nooit lid gemaakt van de Junior Club, omdat het niet te doen is om hem alleen naar activiteiten te laten gaan. Lesley konden we wel alleen achterlaten toen hij met Pasen ging ontbijten met de spelers van FC Groningen.
Met Sylvain naar een uitwedstrijd van FC Groningen met de bus van de Junior Club was ook niet echt een optie. Hij was nog niet helemaal zindelijk en een hele wedstrijd stil zitten, dat ging echt nog  niet echt lukken.
Sinds hij bij Kids United voetbalt hebben ze van daaruit wel leuke dingen georganiseerd. O.a. een kijkje bij de training van FC Groningen, gevolgd door een ‘kookworkshop’ en een training door studenten van het Alfa College.
1 jaar geleden mocht hij op 10 jarige leeftijd, net als Lesley de line-up lopen. Niet in het FC Groningen stadion, maar wel in de Amsterdam Arena tijdens de uitreiking van de Johan Cruijff schaal. Samen met allemaal andere kinderen met een beperking. We hadden het er graag voor over om hiervoor helemaal naar Amsterdam te rijden, zodat ook hij een keer mee kon doen met een line-up. Van de line-up en de tijd voor de wedstrijd dat ze met alle kinderen langs het veld in het stadion liepen heeft hij genoten, maar op de tribune kon hij het niet uithouden. Daar was voor hem veel te veel lawaai van de joelende fans. We hebben daardoor niks meer van de wedstrijd gezien.
Ik had dus gedacht dat Sylvain verder nooit in aanmerking zou komen voor de leuke uitjes en leuke dingend die de Junior Club organiseert voor kinderen met hun idolen, maar bij Kids United doen ze ook heel leuke dingen. Sylvain heeft eens samen met de oprichters van Kids United en hun zoon het ‘Meer dan voetbal’  logo in ontvangst mogen nemen in het FC Groningen stadion. Hij kent geen schroom, zoals zijn broer. Hij vindt het geweldig om op de middenstip te staan in een vol stadion. Hij glundert erover.
Sinds Kids United is geadopteerd door FC Groningen lijkt het wel alsof er alleen nog maar leuke uitjes voor de kids zijn. Wat dat betreft heeft Sylvain dus niks te klagen, ik denk zelfs dat hij zijn broer  inmiddels wel heeft ingehaald.

Wat ik voorheen nooit had verwacht gaat nu toch gebeuren. Sylvain mag meelopen in de line-up bij FC Groningen samen met zijn teamgenoten. In mei mochten ze ook al een keer deelnemen aan de line-up, maar toen was Sylvain op vakantie met opa en oma.
Met zijn 11 jaar heeft hij er nu ook meer besef van. Hij heeft er helemaal zin in en hoopt dat hij aan de hand van Maikel Kieftenbeld het veld op mag, dat is echt zijn idool.
Vandaag is het zover, hij kan niet wachten totdat het tijd is om te vertrekken. Met zijn nieuwe voetbalschoenen, die iedereen natuurlijk even moet bewonderen, gaat hij op pad.
Helaas is het niet Maikel Kieftenbeld waarmee hij het veld op loopt, maar Luciano da Silva, de keeper. Ik heb hem er niet over horen klagen. Met een lach van oor tot oor heeft hij het veld betreden en genoten van alle aandacht van het publiek en het in nabijheid zijn van de spelers van FC Groningen.
Hier in het stadion heeft hij ook de wedstrijd nog kunnen kijken, er zitten natuurlijk veel minder mensen dan in de Amsterdam Arena en de akoestiek is hier voor zijn oren beter. Hij heeft ook van de wedstrijd genoten, al kijkt hij  naar heel andere dingen dan wij. De schoenen van de spelers waren vandaag zijn favoriet (vast omdat hij gisteren zelf nieuwe voetbalschoenen heeft gekregen). Hij is helemaal enthousiast als hij ziet dat een wisselspeler, die voor onze neus aan het warmlopen is, dezelfde schoenen aan heeft als een andere speler in het veld … Het liefst wil hij dat ik daar ook een foto van maak.