Samen in de auto

            

Een maand breng en haal ik Sylvain nu elke schooldag naar en van school. Ik moet er aan wennen om dagelijks op de weg te zijn. Besef me dat ik de laatste 10 jaar weinig in de auto heb gezeten, zeker rond spitstijd. Ik verbaas me over de asociale weggebruikers, die zich al zigzaggend een weg door het verkeer banen . Ik wist het natuurlijk wel,  maar nu zie ik het weer met eigen ogen. Ik moet goed op mijn woorden letten, want Sylvain zegt alles na. Ik hoef maar 1x te zeggen ‘Wat een idioot, hij rijdt door rood’  en Sylvain ziet het als een vrijbrief om tegen elke asociale rijder ‘Idioot’ te zeggen, mij ondertussen met een big smile aankijkend van ‘Daar kun je niks van zeggen, want jij zei het ook’. Hij pikt ze er ook feilloos tussenuit. Net als de auto’s die door rood rijden. Door de werkzaamheden aan de ring, moeten we elke ochtend een stukje omrijden en staan bij Kardinge in de file voor de stoplichten. Deze stoplichten laten 3-4 auto’s door, dus we staan hier wel even te wachten en doordat het stoplicht zo snel weer op rood gaat, rijden er dus ook geregeld auto’s door rood. Zelfs een politieauto. Naast dat ik besef dat ik op mijn woorden moet letten, besef ik ook dat ik van de gelegenheid gebruik kan maken om Sylvain dingen te leren tijdens deze autoritjes. Hij ziet wanneer we moeten stoppen en wanneer we door mogen rijden, maar kan nog steeds de kleuren niet benoemen. Ik begin daarom met de kleuren rood en groen en hoop dat het hem uiteindelijk lukt om op het juiste moment ‘rood’ en ‘groen’ te zeggen. Als dit lukt, moeten we maar eens met de andere kleuren beginnen aan de hand van de auto’s op de weg. Lukt het niet, dan vraag ik me af of hij het echt niet weet of er gewoon het nut niet van inziet, want zeg nou zelf hij ziet wel als het stoplicht op rood staat en dat je dan niet door mag rijden. Als hij op groen springt zegt hij tegen mij ‘Mam je mag rijden, gevolgd door het is blauw, geel of groen’, zou hij dan niet de juiste kleur  kunnen leren benoemen? Ik kan er niet achterkomen wat het is. Let hij gewoon op de plaats van de kleur, ziet hij het licht naar beneden springen. Hij ziet wel als er een Toyota (onze oude auto) of een Honda (onze huidige auto) langsrijdt. Hier maakt hij nooit fouten in, maar hij let dan op het logo en de vorm van de auto. De kleur benoemd hij  niet, maar hij ziet wel als het een andere kleur is dan onze oude of huidige auto.  Ik krijg er echt geen hoogte van. Als iemand het wel snapt, dan hoor ik het graag. Voor als nog ga ik gewoon proberen om hem het benoemen van kleuren bij te brengen.

            

Verder geniet ik  van onze autoritjes. Sylvain zit gezellig naast mij voor in de auto op zijn stoelverhoger. Als er een leuk nummer op de radio is, zet hij deze harder en zingt en swingt gezellig mee. Het valt me op dat hij de teksten ook steeds beter leert meezingen. Als hij een nummer niet kent, één uit de oude doos, en ik zing hem luidkeels mee, zit hij me met verbazing aan te kijken ‘ Hoe kan het dat jij dit nummer wel kent?’  Ook luistert hij naar wat de DJ zegt en leert hier ook weer van. Zodra er journaal op komt zet hij de radio ook harder en zegt ‘Stttt’, aangesterkt met een handgebaar. Dit heb ik hem maar 1x hoeven zeggen en nu weet hij dat hij stil moet zijn als er journaal op is.
Sylvain ziet elke politieauto, ambulance, brandweer etc. voorbijrijden. Ook ziet hij dagelijks de FC Groningen autootjes die leerlingen vervoeren naar de school vlak achter ons en natuurlijk de vele taxi’s die leerlingen vervoeren, hij vraagt niet meer welke taxi van hem is. Ook hij geniet van het feit dat ik hem naar en van school breng en haal. Op mijn vraag of hij onderweg wat foto’s wil maken (die ik dan bij deze blog kan plaatsen) reageert  hij  enthousiast. 3 ritjes is hij bezig geweest met foto’s maken. Eerst met mijn mobiel, maar dat lukte niet zo goed, voor hem toch moeilijk om daar het knopje (touchscreen) goed in te drukken. Daarna met de fotocamera van Lesley. Dat was dolle pret. Ik denk dat meneer in totaal op de heen en terugweg (ik had de camera nog niet uit mijn tas gehaald en meneer had hem dus ook op terugweg weer te pakken) zo’n 150 foto’s heeft gemaakt.

De drukte valt me heel erg mee op de weg. Het is natuurlijk nog niet  heel erg slecht weer geweest, maar ik heb hele andere ervaringen uit de tijd dat ik voor mijn werk nog veel richting Leek en Marum reed, maar ook  in de tijd dat het hoofdkantoor aan de Laan Corpus Den Hoorn zat. Ik stond steevast in de file op het Julianaplein en de laatste jaren begon het al rond Euvelgunne. De werkzaamheden aan de ring hebben toch wel een positieve bijdrage geleverd. Tot nu toe heb ik nog niet echt in de file gestaan. Ik denk zelfs dat ik het langst moet wachten bij Kardinge, waar nu nog de omleiding is. Nog een maand, dan is dit achter de rug en hoeven we niet meer voor een stoplicht te wachten, dan kunnen we nog veel sneller naar school.
Niet te snel, want dat levert vervelende bekeuringen op. In een maand tijd heb ik er nu 2 op de deurmat ontvangen, 1 van 4 km te hard en 1 van 6 km te hard. Ik heb inmiddels mijn autostoel verhoogd, zodat ik de teller die de snelheid aangeeft kan zien. Beetje dom van mij, ik maar mopperen dat ik de teller niet kon zien er niet bij nadenkend dat ik mijn stoel ook omhoog kon zetten. Of Joop nu met zijn hoofd tegen het plafond zit weet ik niet. Ik heb hem er nog niet over gehoord.