Moeder-dochters weekend

            

Waar het precies van komt, weet ik niet, maar ik slaap de laatste tijd slecht. Heeft het te maken met de ‘nieuwe’ geluiden in deze tijd van het jaar? De verwarmingsbuizen die ’s avonds laat en ’s ochtends vroeg tikken, de regen op het dakraam en de harde wind rondom het huis, een man die laat naar bed gaat en ’s nachts ligt te puffen, de drukte van mijn baan in combinatie met een gezin en een zorgintensief kind of de spanning op het werk door de strengere regels van de opdrachtgever, waardoor er om de haverklap ‘werknemers’ verdwijnen en niemand weet waar hij aan toe is? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik elke ochtend vermoeid opsta en denk: ‘Moet ik echt de hele dag nog?’
Afgelopen weekend was het tijd voor ons jaarlijkse moeder en dochters weekendje weg en ik moet eerlijk bekennen: ‘Ik zag er best een beetje tegenop’. Sinterklaasinkopen doen, lange shopdagen en slechte nachtrust, zou ik het volhouden?

Vrijdagochtend kunnen we al op tijd vertrekken, want dit keer zijn zowel mijn zusje als ik de vrijdag al vrij. Ik had die ochtend nog willen werken, maar de planner heeft me vrij gegeven (wat inhield dat ik deze week wel drie dagen van acht uur moest werken, niet helemaal ideaal). Het weer ziet er nog niet helemaal denderend uit, maar we hopen richting zee toch meer zonnestraaltjes te krijgen.
Onderweg komen we nog twee keer een (vracht)auto in de berm tegen, wat voor wat oponthoud zorgt en mijn zusje wordt onderweg (zij rijdt, dus we moeten een parkeerplaats zoeken) gebeld door school. Haar dochter vindt het niet leuk dat mama weg is en heeft inmiddels een uur gehuild. Gelukkig is dit tegen de tijd dat mijn zusje terugbelt opgelost door de juf en kan ze met een gerust hart verder rijden.
Rond twaalven komen we aan in Den Helder. Niet de plek waar we zullen slapen, maar daar kunnen we pas na drieën terecht dus we gaan eerst maar even winkelen. Al snel komen we er achter dat we dit keer gelukkig niet zo heel veel en niet te lastige cadeautjes hoeven kopen, dus hopelijk zijn we hier niet al te lang  mee zoet, zodat we ook nog tijd hebben om gewoon even lekker kleren te kijken , ergens te zitten om te eten en drinken en niet te laat in het huisje zijn.
Den Helder is naar mijn mening niet een heel gezellige stad. Het is hier erg stil, doet een beetje doods aan. Het enige wat de winkelstraat op een gegeven moment siert zijn de mariniers die alleen of in groepjes in hoog tempo door de winkelstraat lopen al dan niet met een tas of koffer. Zullen ze net vrij zijn of moeten ze vertrekken?
Rond kwart over vier gaan we toch maar richting Julianadorp aan zee, waar mijn ouders dit keer op een park een huisje hebben gehuurd, niet ver van zee. Ik ben benieuwd. Het lijkt me heerlijk dat je vanaf het huisje zo naar zee kunt lopen. We worden niet al te vriendelijk geholpen bij de balie (we zijn toch echt op tijd) en niet duidelijk de weg gewezen, waardoor we eerst een heel rondje park rijden voordat we ons huisje hebben gevonden. Een leuk huis, met wel wat andere vormen dan we gewend zijn in een huis, waardoor we de weg nog wel eens kwijt raken in huis. Of te wel, als ik naar de gang wil, stap ik mama’s slaapkamer binnen, etc.
’s Avonds gaan we nog even naar Julianadorp, waar we ons jaarlijkse patatje eten, nog wat cadeautjes vinden en boodschappen halen, alvorens we ons naar het huisje haasten om net op tijd te zijn voor ‘Commisaris Witse’. Helaas vinden we alleen maar Duitse zenders en kunnen we het vervolg van vorige week helaas niet zien.We zijn overigens goed geslaagd vandaag, waardoor we morgen niet al te vroeg ons bed uit hoeven om onze ‘shopping’ voort te zetten. Heerlijk, toch een beetje uitslapen.

               
De volgende dag winkelen we in Alkmaar. Wat een mooie stad. Vele grachten en leuke bruggetjes, een mooi oud pand middenin de winkelstraat en in de avond eten we bij de Griek pal tegenover het kaasmuseum, een mooi oud gebouw. Ik kan m’n nieuwe fotocamera goed uitproberen.
Het is ook een schitterende dag, met mooie blauwe lucht. Eigenlijk vind ik het best zonde om de stad in te gaan in plaats van naar het strand.
De volgende dag als ik wakker word, ik heb weer heerlijk geslapen met mijn oordoppen in, en ik doe ze uit hoor ik regendruppels. Nee toch? Vandaag willen we heerlijk langs het strand gaan wandelen, daar heb ik me zo op verheugd. Heerlijk uitwaaien aan zee, met een zonnetje en mooie foto’s maken. Dit is toch niet de afspraak?Gelukkig zegt de buienradar dat hierna geen verdere buien voorbij komen, dus dat moet helemaal goed komen.
Als we klaar zijn, stappen we zo het huisje uit en binnen tien minuten zijn we aan zee. Heerlijk. Ik ben best een beetje jaloers op mijn moeder, die hier nog de verdere week blijft samen met mijn vader, die vanmiddag deze kant op komt. Wat een genot om zo dicht bij zee te zitten. Er staat een straffe wind, waar we eerst maar tegenin wandelen. De lucht is bepakt met een dik wolkendek, toch zien we in de verte heel voorzichtig een klein stukje blauwe lucht ontstaan, waar de zon doorheen probeert te komen. We lopen de kant van het kleine stukje blauwe lucht op. Het is vloed, het strand is klein en de golven gaan wild te keer. Mooi gezicht en een heerlijk geluid. Hier kan ik iedere keer opnieuw van genieten. ‘Woonde ik maar dichter bij de zee’, is een gedachte die iedere keer als ik hier loop in me op komt.
Ik geniet van de wind door mijn haren en zoals altijd komt er een bepaalde rust in mijn lijf. De wind neemt alle stress met zich mee en ik voel me vrij. Ik bewonder de wilde golven die komen en gaan, maar toch steeds iets meer gaan wijken, het wordt langzaam aan eb. Ik maak zoveel mogelijk foto’s om alles wat ik zie vast te leggen en thuis nog eens rustig te kunnen bekijken, maar zoals het echt is krijg ik het toch niet op de foto. Ik maak een filmpje om het ruizen van de zee en de wilde golven ook thuis nog even te kunnen horen en zien. Ondertussen stappen we rustig door. Ik raak steeds wat achterop, omdat ik het niet kan laten om keer op keer nieuwe plaatjes te schieten. Ik kan zo wel uren doorlopen, maar helaas hebben we die tijd niet. We maken toch maar rechtsomkeer om na een dik half uur lopen met de wind in de rug en zelfs nog een regenbui, ons te settelen in een strandtentje waar we gezellig wat eten en drinken, voordat we terug naar het huisje gaan waar onze vader zo zal komen …

                  

We hebben een heerlijk weekend gehad en deze keer heb ik goed geslapen, was het al met al niet zo’n druk weekend als voorgaande en heb ik het dus goed vol kunnen houden. De laatste dag op het strand, is mijn favoriet. Daar ben ik echt van opgeknapt. Wat de zee en het strand al niet voor invloed kunnen hebben … I love it!