Een ultieme droom van mij is om ooit nog eens de 4 mijl te lopen samen met Sylvain. Samen met Sylvain heb ik jaar in jaar uit langs het parcours gestaan om Joop en Lesley (en vele andere familieleden en bekenden) aan te moedigen. De laatste jaren alleen nog Lesley, omdat het Joop door blessures ook niet meer lukt om hard te lopen. We hebben ook wel eens een deel meegefietst, maar zelf lopen is er tot nu toe nog niet van gekomen. Ook Sylvain roept steeds dat hij ook graag wil lopen. In 1e instantie was hij hier nog te klein voor. Nu zal het misschien kunnen, maar alleen kan hij niet. Hij weet niet hoe het allemaal werkt, waar hij naar toe moet en hem alleen laten lopen in die grote mensenmassa dat is geen optie. Er moet dus iemand mee.
Ik ben geen hardloopster, maar als ik al die mensen zie lopen, waarvan toch ook velen niet echt een rap tempo hebben of een goede loop, denk ik ‘Dat moet me toch ook een keer lukken’.
Al jaren spelen echter mijn knieën me parten. De ene keer de linker, de andere keer de rechter. Hierdoor kan ik veel sporten niet meer doen en houd ik het de laatste jaren alleen nog maar op wandelen. Dat is gelukkig iets wat nog steeds wél lukt.
Verschillende pogingen heb ik gedaan om te gaan hardlopen of weer eens te gaan sporten in de vorm van body pump, zumba etc., maar elke keer moet ik op een gegeven moment weer afhaken, omdat één van mijn knieën gaat opspelen. Ook wandelen lukt dan een tijdje niet, maar gelukkig kan ik dit laatste na verloop van tijd weer oppakken.
Vorig jaar is er gestart met de 4Mijl4You. De 4 mijl op een andere manier. Je mag wandelen, Nordic Walking, in de rolstoel of achter de kinderwagen, met de scootmobiel, fietsen, steppen, skaten, skeeleren, waveboarden, skateboarden etc. Helaas hoorde ik het toen te laat en lukte het niet om mee te doen. Een aantal familieleden heeft wel meegedaan, waaronder mijn inmiddels overleden tante.
Dit jaar heb ik wel mee gelopen, samen met een aantal tantes, ooms, mijn moeder en zusje. Zo heb ik toch een keer de 4 mijl gelopen, maar het is vooral een eerbetoon aan mijn overleden tante die deze loop graag nog eens had willen doen. Vorig jaar heeft ze niet alleen de 4Mijl4You gelopen, maar ook de
Nijmeegse Wandelvierdaagse met goed gevolg volbracht als eerbetoon aan haar overleden dochtertje. De Nijmeegse Vierdaagse is voor velen al een hele prestatie, maar voor iemand van 1.43 m met een ijzeren pen in haar rug ten gevolge van scoliose een superprestatie. Wat waren we allemaal trots op haar …
Nadat ik me had opgegeven om deze loop te lopen, kwam er een oproep van Kids United. Kids United gaat ook meelopen, Groby loopt mee en mogelijk nog wat spelers van FC Groningen. Natuurlijk dé mogelijkheid om een keer samen met Sylvain de 4 mijl te lopen, zonder te hoeven hardlopen, en hij had het zeker prachtig gevonden, maar het late tijdstip en het feit dat ik deze keer toch echt samen met mijn familie wil lopen, heeft mij doen besluiten om Sylvain niet op te geven. Misschien komt er nog wel een nieuwe mogelijkheid …
Als we bij de start aankomen regent het. Het regende al een tijdje. We krijgen daarom ook een regencape bij het ophalen van de startnummers. Dat is dus goed geregeld. Wat niet goed geregeld is, is dat we tot kwart voor 9 moeten wachten in de regen (zouden om kwart over 8 starten), voordat we kunnen vertrekken. Wandelen in de regen vind ik doorgaans niet zo’n probleem, maar stilstaan in de regen is minder. We krijgen stramme spieren, maar kletsen de tijd wel vol. Ik heb te doen met de kinderen van Kids United. Die staan helemaal vooraan en al een hele tijd te wachten in de regen. Ze hebben overigens wel een hele mooie regencape met het logo van FC Groningen erop. Ik ben blij dat ik ervoor gekozen heb om Sylvain niet mee te nemen.
Om kwart voor 9 kunnen we dan eindelijk van start. Er is besloten dat ook de starters van kwart voor 9, degenen die de afstand met max. 15 km/h afleggen per fiets, skeelers etc. ook direct mogen starten. Ik vraag me af hoe ze dit willen doen, de mensen die 5 km/h lopen staan vooraan. We gaan rustig van start, het regent nog steeds. Gehuld in regencapes en veelal ook nog met paraplus vertrekken de ongeveer 700 deelnemers.
Vanaf de Rijksstraatweg wordt het wat ruimer en kunnen we wat sneller doorlopen. 1 tante zijn we direct na de start al kwijtgeraakt, zij loopt ergens voor ons en we komen haar de hele weg niet meer tegen.
De overige 8 lopen dan weer met z’n allen naast elkaar en dan weer meer uit elkaar. We halen herinneringen op aan onze overleden zus en tante, hoe zij hier vorig jaar liep samen met een andere tante en mijn zusje, ook in de regen. Dat ze met z’n drieeen met de handen in de lucht over de finish gingen voor de camera en er later achterkwamen dat ze hiermee in het jubileumboek zijn gekomen. Mijn zusje vond het toen maar niks dat zwaaien voor de camera, nu is ze blij met deze dierbare herinnering. Ook hebben we het over de enorme prestatie die onze tante vorig jaar geleverd heeft met het lopen van de Nijmeegse. Onvoorstelbaar, dat dit alles nog maar een jaar geleden is en dat ze er nu niet meer is …
We hebben het verder over koetjes en kalfjes. Van de regen merken we weinig. Fijn dat er toch ook voor deze loop mensen langs de lijn staan die ons aanmoedigen, al zijn het er veel minder dan bij de echte 4 mijl.
Onderweg komen we ook de kids van Kids United tegen. Toppers zijn het allemaal.
De 4 mijl wandelen is voor mij een makkie, maar daar gaat het niet om. Vanavond is het vooral de gedachte, de herinnering het samen met familie lopen … Onderweg nog aangemoedigd door andere familieleden en het afsluiten met een kop heerlijke warme chocolademelk (of thee/koffie) bij een tante en oom.
Toch kriebelt het nog steeds. Zal het me ooit lukken om de 4 mijl hardlopend af te leggen?
@ngelineWagenaar 