Nostalgie

               

Het nieuwe jaar staat voor ons in het teken van nostalgie. Niet bewust, maar onbewust zijn we het nieuwe jaar nostalgisch begonnen. Traditiegetrouw gaan we op Nieuwjaarsdag eerst naar Joops oudste broer, om hem en de rest van de familie die hier aanwezig zijn, een Gelukkig Nieuwjaar te wensen. Het was ouderwets gezellig, iets wat de laatste jaren ook wel anders is geweest. Het huisje zat vol en de tafel was gevuld met veel te veel lekkers.  We hebben fijn bij gekletst en er werden veel  herinneringen opgehaald aan vroeger…

Lang geleden hebben Joop en ik oude films bekeken van de familie, gemaakt met een oude 8mm camera. Joops oudste broer was hier destijds heel actief mee. Ik denk dat we de films hebben bekeken in de tijd dat ik nog niet zo lang bij Joop was en benieuwd was naar zijn moeder. Hoe we hier nu op kwamen weet ik niet, maar voor we het wisten zijn Joop en een andere broer van hem beneden in de kast gedoken, om op zoek te gaan naar deze oude films. De projector is helaas een aantal jaren geleden gestolen, maar er stond nog wel een apparaat, waarmee je de films aan elkaar kon verbinden. Tijd om hier ter plekke naar te kijken, was er niet meer, dus belande alles bij ons achter in de auto.
De reis vervolgde naar mijn ouders. Ook vaste prik op Nieuwjaarsdag. Daar zaten mijn zusje, zwager en kinderen al lekker te eten. Mijn moeder had ook voor ons lekker eten klaar staan, maar aangezien we bij Joops broer niet eerder weg mochten voordat we het nodige gegeten hadden, was de behoefte hieraan niet zo groot meer. Sneu voor mijn moeder, maar eigenlijk weet ze dit ook wel. Elk jaar is het hetzelfde liedje. Ook hier hebben we gezellig bij gekletst en kwam het gesprek op de  oude films achter in de auto.
Mijn vader is het afgelopen jaar druk bezig geweest met zijn ‘oude’ films op DVD te zetten en zo zaten we even later gezellig naar een film te kijken van een jaar of 25 geleden. Mijn zusje en ik stonden hier niet zoveel op, maar wat hebben we gelachen om de kapsels van mijn ouders, de ouderwetse kleding, de oude auto’s op de achtergrond, etc.  Mooi om dit soort beelden terug te zien.
Thuis aangekomen, hebben we tot diep in de nacht de 8 mm films op het hele kleine projectorscherm bekeken. Het was haast niet mogelijk om er met zijn tweeën voor te zitten, maar wat geweldig om die beelden van toen terug te zien. Vooral voor Joop is het heel bijzonder om zijn ouders en vooral zijn moeder, die hij zo kort gekend heeft en al bijna 32 jaar moet missen, terug te zien. Ook zijn inmiddels overleden broer komt nog een aantal keren in beeld.
We zijn gelijk op zoek gegaan naar iemand die deze beelden op DVD kan zetten en vonden iemand dicht in de buurt met allemaal goede referenties.  Op deze projector kunnen we alleen de beelden afspelen en is er geen geluid. Het is natuurlijk veel mooier om ook de stem van je dierbaren terug te kunnen horen.

Gisteren hebben we de films opgehaald en natuurlijk gelijk bekeken. Samen met de kinderen op groot scherm en met geluid. Het brengt ons weer terug in de tijd. Een tijd waarin wij elkaar nog niet kenden. Waar Joop nog dat kleine jongetje was met hoogblonde haren. Beelden van een vakantie, waar Joop en z’n ouders overigens niet bij waren, een bruiloft, maar vooral leuke alledaagse beelden van hoe het er aan toe ging bij hun thuis,  op verjaardagen, feestdagen, oud en nieuw, etc. Echt mooi om te zien. Mij ontroerd het al om de stem van Pa weer te horen, die herken ik nog uit duizenden. Mijn zwager weer terug te zien, al is hij weinig in beeld, hij hield er niet van. En de schoonmoeder te ‘ontmoeten’, die ik helaas nooit heb gekend.Wat moet dit alles dan niet met Joop doen?
V0or hem is dit heel dierbaar, wat fijn dat deze films er nog zijn en dat ze overgezet konden worden op DVD. Nu kunnen we ook alle andere familieleden voorzien van deze mooie herinneringen. Mooi, dat onze kinderen eindelijk hun opa en oma kunnen zien, die ze nooit gekend hebben. Alhoewel Lesley zijn opa nog wel meegemaakt  heeft, maar zich dit niet meer echt kan herinneren. Hij was drie toen deze opa is overleden.
Joop is ervan overtuigd dat er nog veel meer banden moeten zijn, dus is samen met zijn broer en ook Lesley inmiddels een grote schoonmaak alias zoektocht gestart in het ouderlijke huis, waar zijn oudste broer nog woont en waar ook alle spullen van zijn overleden broer zijn opgeslagen. Ergens tussen de opgestapelde dozen moeten waarschijnlijk nog veel meer films liggen. We kijken er naar uit.
In onze nostalgische gemoedstoestand zijn we vervolgens ook in ons eigen archief gedoken en hebben gisteren beelden gezien van onze eigen jongens toen ze nog een jaar of zes jonger waren. Wat een kleine hummeltjes nog toen. Time flies …en ik neem me voor om toch meer videobeelden te maken. Foto’s vind ik vooral mooi om terug te zien, maar film heeft (vooral vele jaren later) toch meer betekenis…