Social Media, je kunt er bijna niet meer omheen. Bijna iedereen maakt wel gebruik van één of andere vorm van Social Media, zoals Facebook, Twitter, Linkedin, Hyves en er zijn vast nog veel meer te noemen.
De jeugd zie je haast niks anders meer doen, elk vrij moment zitten ze op hun iPhone, Smartphone, Blackberry… maar ook de oudere generatie begint of maakt er veelvuldig gebruik van.
Ook ik kan niet ontkennen dat ik dagelijks gebruik maak van verschillende vormen van Social media. Ik behoor niet tot de groep die veelvuldig berichten plaatst met waar ik de hele dag mee bezig ben of dagelijks mijn mening uit over alles wat er in de wereld speelt. Nee, ik behoor tot de groep die lid is van verschillende Social Media kanalen en deze met name gebruikt om informatie te vergaren, op de hoogte te blijven van het nieuws in de regio, op een makkelijke manier de laatste vacatures binnen krijgt etc. Ik ben dus een redelijk stille gebruiker. Ik heb ook niet mega veel vrienden op Facebook, heb weinig volgens op Twitter, want ik gebruik het juist om te volgen en op de hoogte te blijven van wat er in mijn familie en vriendenkring speelt. Met een grote familie is het altijd leuk om zo nu en dan te horen waar de ander mee bezig is of wat hem bezig houdt. In 1e instantie gebruikte ik het alleen om op een gemakkelijke manier in contact te zijn met andere NBS families, foto’s van onze kinderen te delen en ervaringen uit te wisselen. En Linked in is van belang voor zakelijk gebruik en kan je helpen bij het vinden van een baan, wordt er gezegd. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik alle Social Media op de juiste manier kan gebruiken.
Dat Social Media ook een heel ander effect kan hebben, is me wel duidelijk geworden de afgelopen week.
Door een foutje is een intieme ‘Sweet sixteen party’ uitgelopen in uiteindelijk een drama.
Dat Social Media ook dat effect kan hebben, dat had ik niet voor mogelijk gehouden en ik wil ook niet zeggen dat het de schuld is van de Social Media, maar het heeft er wel aan meegewerkt.
Zelf heb ik dit soort dingen vaak niet zo in de gaten, ik scroll over veel dingen heen, wat me niet interesseert lees ik niet. Op een gegeven moment denk ik ‘ Hé daar komt alweer iets voorbij over Project X, toch maar eens kijken wat dat nu is’.
Dat de jeugd nieuwsgierig is en een kijkje wil nemen, kan ik best begrijpen. Of het verstandig is, is een tweede, maar ik ga ervan uit dat een groot deel van hen met goede bedoelingen op zo’n evenement af komt. Elk mens is nieuwsgierig en ik kan me voorstellen, vooral als het niet zover van je huis is, dat het wel leuk is om eens te gaan kijken of er daadwerkelijk mensen op afkomen, en zo ja hoeveel, zal het een gezellig feestje worden? Misschien zijn er wel mensen die muziek hebben meegenomen of zelf muziek gaan maken, misschien kunnen we gezellig gaan dansen met elkaar. Misschien naïef? Dan ben ik ook naïef, want ik ga er bij voorbaat niet vanuit dat zoiets in een drama gaat uitlopen.
Van de andere kant wil ik niet dat mijn eigen kind ernaar toe gaat, hij is ook nog maar 15 en heeft daar in mijn ogen niets te zoeken. Maar als je kind een jaar of 18-19 is, kun je dat dan verbieden? Ik denk dat als je kinderen van alles verbied, dat dat alleen maar averechts werkt, dat geldt niet alleen hiervoor, maar voor zoveel andere dingen. Je kunt als ouders het goede voorbeeld geven, er met ze over praten en waarschuwen, maar pubers moeten vaak zaken toch ook zelf ondervinden, zijn hun eigen ik aan het ontdekken en gaan vaak dwars in tegen wat volwassenen zeggen, dus hoe meer je verbiedt, des te meer ze er tegen in zullen gaan …
Gisteren is het uiteindelijk dus totaal uit de hand gelopen. Wie had dat van te voren voorzien? Natuurlijk is iedereen er wel een beetje bang voor, maar dat het zo uit de hand zou lopen …
Ik had dat in elk geval niet gedacht. De beelden die ik gisteren en ook vandaag heb gezien hebben mij en velen met mij diep geschokt. Ja ik heb het gezien, vanaf het moment dat ik via Twitter begreep dat het grimmig begon te worden bij Project X, hebben we de tv op een andere zender gezet. Ook ik ben dus een beetje een sensatiezoeker en ik ben vast niet de enige.
Dat een groep raddraaiers het zo moet verpesten voor zoveel anderen die volgens mij allemaal met goede bedoelingen die kant op zijn gekomen, daar heb ik geen woorden voor. In mijn ogen had het ook gewoon een leuk en gezellig feestje kunnen worden …
Ik begrijp best de berichten met de contex ‘Er is geen feestje, dus wat heb je er te zoeken’, maar ik ben er ook van overtuigd dat het grote gros er niet naar toe is gegaan om herrie te schoppen, maar puur uit nieuwsgierigheid en met de hoop op een leuk avondje …
Ik heb me gisteren dan ook zitten ergeren aan alle negatieve uitlatingen op Twitter en Facebook en vooral de heel persoonlijk getinte, maar dat is dus ook Social Media. Het is gemakkelijk om je mening te uiten, het kan lekker van een afstandje … Is dat nu echt nodig?
Ik heb me afgevraagd hoe het toch zo uit de hand heeft kunnen lopen, wat is de invloed van de Social Media hierop, wat heeft de pers ermee te maken, allemaal zaken die ik gelukkig niet hoef uit te zoeken, maar naar mijn mening is drank evt. in combinatie met drugs wel een grote boosdoener hierin. Had hier niet iets aan gedaan kunnen worden of voorkomen kunnen worden dat er zoveel drank te krijgen was?
Ik heb nooit begrepen waarom, vooral jongeren, zoveel drank gebruiken. Ik kan me niet voorstellen dat ze dít doen, omdat ze het echt lekker vinden. Is het stoerdoenerij, is het gewoon omdat iedereen het doet, het lijkt wel normaal in deze tijd, is het bij hen al om hun zorgen te vergeten of is het echt om alle remmen los te gooien en dingen te doen die je niet durft als je geen drank op hebt? En hoe zit dat met drugs? Ik heb geen idee wat dat met je doet en hoef het ook niet te ondervinden …
Ik kan alleen maar hopen dat mijn eigen zoon zich hier nooit schuldig aan gaat maken. Ik kan het me ook niet voorstellen, naar mijn idee geven we het goede voorbeeld, zijn we voldoende met hem in gesprek en hebben we hem tot nu toe goed opgevoed …maar of je hier altijd invloed op hebt als ouders…
k geloof niet dat ALLE ouders van raddraaiers, slechte ouders zijn of het verkeerde voorbeeld hebben gegeven. Die zijn er heus genoeg, maar er zijn ook ouders die zonder het te willen toch de grip op hun kinderen zijn kwijtgeraakt …
Uiteindelijk zijn de bewoners van het dorp en de ondernemers flink de dupe geworden van dit hele ‘feest’. Wat begon als een leuk feestje is geëindigd in een drama. Ik hoop toch dat we hier met z’n allen ook wat van hebben geleerd … en kijk uit met wat je op Social Media zet.
NB. De laatste foto hierboven is niet door mijzelf genomen, maar ‘gejat’ van Facebook. Dat gaat ook makkelijk met Social Media.
@ngelineWagenaar 